اعتباریابی مدل انحراف خلاق در شرکت ملی نفت ایران

هدف: هدف اصلی این پژوهش، اعتباریابی مدل انحراف خلاق در شرکت ملی نفت ایران است. به نظر می رسد در چنین شرکتهایی، انحراف خلاق تنها عاملی است که می‌تواند منجر به خلاقیت گردد و این مهم کمتر مورد بررسی تجربی قرار گرفته است. روش: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. به منظور گردآوری داده‌ها، از پرسشنامه‌ای با 84 گویه استفاده شد که برای توزیع آنها، ابتدا از نمونه گیر ی طبقه ای و سپس از نمونه گیری در دسترس در هفت مدیریت اصلی شرکت ملی نفت ایران که تقریبا شامل 452 نفر بودند بهره گرفته شد. پس از گردآوری داده ها، اقدام به اعتباریابی مدل و آزمون فرضیات به طریق الگوریتم پی‌ال‌اس گردید. یافته‌ها: شاخص‌های برازش در بخش‌های مختلف نشان از مطلوب بودن شاخص‌های اعتبار مدل داشته و تمامی فرضیات مورد تایید قرار گرفتند. نتیجه‌گیری: شرایط علی انحراف خلاق (مولفه مدیریتی و سازمانی) بر شکل گیری فشار ساختاری تاثیر مثبت و معناداری دارد و انحراف خلاق می تواند یکی از راهبردهای معنادار به این فشارساختاری باشد. ویژگی های شخصیتی کنشگران و ویژگی های ایده (شرایط زمینه ای) و شرایط مدیریتی، سازمانی، و بیوگرافیک افراد (شرایط مداخله ای) نیز از عوامل موثر بر بروز انحراف خلاق شناسایی شده و نهایتا این رفتارها در ایجاد پیامدهای مثبت و منفی در سطوح فردی و سازمانی تاثیر مثبت و معناداری داشته‌اند.